Hedefim Sensin senaristi ve filminin başarol oyuncusu Ata Demirer Hadi Be’ye konuk oldu. Demirer, son filmi Hedefim Sensin başta olmak üzere, bilinmeyen yönlerine dair samimi açıklamalarda bulundu.
Ata Demirer film için bıraktığı bıyığı hakkında gelen youmlardan birisi olan “Bıyığın çok beğenilmiş… Bundan sonra kalacak mı?” sorusuna yanıt verdi: “Gala için değil bu bıyık, ben filmi bitirdim sonra kestim. Kestikten beş, on gün sonra üzülmeye başladım. Alışmışım ya hoşuma gitmiş, şimdiye kadar hiç böyle bir şey yaşamamıştım. Sakallı, bıyıklı oynadığım filmlerde; mesela Osmanlı Cumhuriyeti’nde padişahı oynarken öyleydim ama tek bıyık ilk kez oluyor, bir eksiklikmiş gibi hissetmeye başladım. Hani şimdi yaşımız da gelmeye başladı, 40’lı yaşlarda başka bir şeye dönüştürüyor bu… Başka bir sinema veriyor, başka bir komedi imkanı da sağlıyor. O yüzden bir süre böyle takılayım diyorum.”
Gökçeada’da film çekildiği için yine “Yemişler, içmişler, gezip tozup film çekmişler” yorumlarına Ata Demirer’in yorumu şu şekilde oldu: “Evet tabii, tatil yapıp oldu, siz öyle bilin. Bizim dünyamızı bilmeyen, herhangi bir sinemada kamera arkasını seyretmeyen, çekim anında orada olmayan bir insan için bizim film çekimlerinin arka tarafı öyleymiş gibi bir his uyandırabilir. Ama keşke dediğiniz gibi olsa… İki buçuk dakikalık bir sahneyi bir günde çekiyorsunuz. Benim her gün uyanma saatim 6, set saatimiz 8, paydos saatimiz gün sonu… “Gün biter, iş biter” bizdeki replik budur. Yani bir sahne için 12 saat çalışıyosun ve bitiyosun.”
“Aynı sahneyi defalarca, aynı repkliklerle en iyisini bulana kadar çekiyorsun. Bazen bir günde iki sahne çekiyorsun; ikisi ayrı günlerin sahneleri oluyor, kostümleri farklı, hali başka, oyunu başka… Sonra akşam olduğu zaman kendini bir yere atıyosun, koltuğa bir yemek geliyor, akşam 9,5 – 10’da da uyuya kalıyorsun. Öyle hayal ettikleri gibi bir şey yok yani. Bir de şöyle bir şey var: Hiç kimse sakatlanmamalı; mesela benim yüzümde bir çizik olsa sahne gider. Diyelim ki; o gün repo ve deniz molası verdin, denizde yüzerken bile aklın hep filmde, ayağıma kestane batmasın, başka bir şey olmasın diye düşünüyorsun sürekli…”